Mijnbouw is de methode om nuttige mineralen, metalen en verschillende activa uit de aarde te halen. Dit kan af en toe de winning van mineralen uit ondergrondse afzettingen of uit de vloer bevatten. De mineralen en activa die door middel van mijnbouw worden verkregen, worden gebruikt voor een breed scala aan functies, waaronder vitaliteitsproductie, ontwikkeling en productie.
Er zijn vele soorten mijnbouw, waaronder ondergrondse mijnbouw, open pit-mijnbouw en placer-mijnbouw. De precieze methodologie die wordt gebruikt, wordt bepaald door het soort nuttige bron dat wordt ontgonnen en de plaatsing van de aanbetaling.
Bovendien omvat het mijnbouwtraject soms een aantal niveaus, waaronder:
- Exploratie: om een aanbetaling te vinden.
- Winning: om de mineralen of activa weg te nemen.
- Verwerking: om de dierbare elementen te extraheren.
- Klacht: Om de website terug te brengen naar zijn authentieke situatie.
Mijnbouw kan een breed scala aan optimistische en negatieve gevolgen hebben voor de omgeving en de omringende bewoners. Daarom is het essentieel dat mijnbouwbedrijven duurzame praktijken toepassen om deze effecten te verminderen. Onlangs, met de komst van cryptocurrencies, is er een geheel nieuwe manier van mijnbouw ontstaan. Dit soort mining maakt gebruik van bepaalde laptop {hardware} om transacties op een blockchain-gemeenschap te bevestigen.
Geassocieerd: De beste weg naar de mijne Bitcoin: informatie van een nieuwkomer voor het minen van BTC
Laten we het historische verleden van mijnbouw ontdekken, van het stenen tijdperk tot het digitale tijdperk.
Mijnbouw uit het stenen tijdperk
Mijnbouw maakt deel uit van het menselijke verleden sinds het stenen tijdperk, toen primitieve mensen gemakkelijke instrumenten zoals hamers en beitels begonnen te gebruiken die van steen of bot waren gemaakt om mineralen en edelstenen uit de bodem te halen. Ze waren meestal gericht op het verwerven van activa aan de oppervlakte die vergelijkbaar zijn met oker om verf te maken die mogelijk kan worden overschilderd, en vuursteen om instrumenten en wapens te maken.
In de loop van het stenen tijdperk werd mijnbouw voornamelijk uitgevoerd door mensen of kleine teams als bijproduct van zoeken en verzamelen. De omvang van de operaties was klein in vergelijking met de huidige mijnbouw, en de gebruikte strategieën waren beperkt door de huidige expertise.
Ongeacht deze beperkingen waren vroege mensen niettemin in staat om mijnbouw aanzienlijk te ontwikkelen en een breed scala aan onbetaalbare ongekookte voorraden van de bodem te verzamelen. Deze troeven waren cruciaal geweest voor de vorming van menselijke samenlevingen en de ontwikkeling van recente beschavingen en toegepaste wetenschappen.
Mijnbouw in de Middeleeuwen
De mijnbouw ontwikkelde zich binnen de Middeleeuwen tot een uiterst gestructureerde, arbeidsintensieve handel. Om mineralen uit extra ondergrond te halen, gebruikten mijnwerkers handinstrumenten en door dieren aangedreven toegepaste wetenschappen, vergelijkbaar met waterwielen en paardenkarren. Mijnbouw verlegde de focus van het vinden van activa dicht bij de vloer naar toegang tot mineralen die extra onder de vloer waren begraven.
Mijnbouw was een noodzakelijke bron van inkomsten voor veel Europese landen in de Middeleeuwen en werd gedomineerd door vorsten en de katholieke kerk. Mijnwerkers richtten gewoonlijk gilden op en moesten een deel van hun verdiensten aan de kerk of de koning geven. De mijnwerkers moesten doorgaans belasting betalen over de gedolven mineralen.
Ongeacht deze beperkingen heeft de mijnbouw een belangrijke bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van de Europese beschaving in de Middeleeuwen. Er waren veel verschillende gadgets gemaakt van de mineralen en activa die door middel van mijnbouw waren verkregen, vergelijkbaar met ijzer voor instrumenten en wapens, zilver voor buitenlands geld en zout voor het bewaren van maaltijden.
Totale, middeleeuwse mijnbouw was een veel meer georganiseerde en gecontroleerde oefening in vergelijking met de minder gecompliceerde en extra losse strategieën die in het stenen tijdperk werden gebruikt. De vooruitgang in expertise en team gedurende dit tijdperk legde de muze voor de verdere verbetering van de mijnbouw in de komende eeuwen.
Mijnbouw in de twintigste eeuw
Technologische vooruitgang, wijzigingen in politieke en financiële methoden en een stijgende vraag naar mineralen en activa droegen allemaal bij aan de belangrijkste ontwikkelingen in de mijnbouw in de twintigste eeuw. Een van de belangrijkste ontwikkelingen in dit tijdperk zijn:
- Mechanisatie: De komst van mechanische machines en automatische processen bracht een revolutie teweeg in de mijnbouwsector, wat resulteerde in een meer praktische en diepgaande winning van mineralen en ongekookte voorraden.
- Milieuoverwegingen: de milieu-invloed van mijnbouw nam toe met schaal. Bijgevolg zijn er wetten uitgevaardigd om de negatieve invloed van mijnbouw op het milieu te verminderen en duurzaamheid te promoten.
- De opkomst van nationalisatie: Mijnbouw werd in veel landen genationaliseerd en de federale overheid nam het beheer over van de pure activa van het land. Dit leidde tot de focus van energie en de expansie van grote, door de staat gecontroleerde mijnbouwbedrijven, terwijl een groter beheer over de sector en de distributie van mineralen en activa mogelijk werd.
- Vakbonden: Mijnwerkers hebben zich in verschillende landen georganiseerd in vakbonden om hun werkomstandigheden te verbeteren en te onderhandelen over hogere lonen en voordelen. Bijgevolg werd het personeelsbestand in de mijnbouw extra gestructureerd en geregeerd.
- Toenemende globalisering: in de twintigste eeuw werd de mijnbouw bovendien beïnvloed door de uitbreiding van de wereldwijde handel en financiering. Internationale mijnbouwoperaties kwamen vaker voor en naties streden om kapitaal en het lot van hun pure activa.
Mijnbouw in het digitale tijdperk
Mijnbouw binnen het digitale tijdperk wordt gekenmerkt door het toenemende gebruik van expertise en automatisering binnen de winning van mineralen en activa. Een van de belangrijkste tendensen en ontwikkelingen zijn:
- Knowledge-Pushed Mining: Met de komst van digitale toegepaste wetenschappen hebben mijnbouwbedrijven nu toegang tot een schat aan kennis die ze zullen gebruiken om hun processen te optimaliseren. Deze bestaat onder andere uit details over de geologische omstandigheden, de productieprocessen en het gebruik van activa.
- Blockchain-knowhow: Blockchain-expertise wordt gebruikt om de transparantie en traceerbaarheid binnen de leveringsketen van mineralen en activa te verbeteren. Dit zorgt voor een grotere verantwoordelijkheid en verkleint het risico dat gevechtsmineralen op de markt komen.
- Automatisering: om de productiviteit te verbeteren, prijzen te verlagen en de beveiliging te verbeteren, wordt automatisering steeds meer gebruikt in de mijnbouw. Dit bestaat uit het gebruik van robots, drones en autonome auto's, naast geautomatiseerde strategieën voor het delven en verwerken van mineralen.
- Hernieuwbare vitaliteit: Mijnbouwbedrijven maken steeds meer gebruik van hernieuwbare vitaliteitsbronnen, vergelijkbaar met fotovoltaïsche energie en windenergie voor hun activiteiten, waardoor hun ecologische voetafdruk wordt verkleind en duurzaamheid toeneemt.
- Digitale actualiteit en simulatie: Digitale actualiteit en toegepaste simulatiewetenschappen worden gebruikt om de effectiviteit en veiligheid van mijnbouwactiviteiten te verbeteren. Dit bestaat uit het gebruik van digitale simulaties om mijnbouwprocessen te controleren en te optimaliseren, naast digitale actualiteitscoachingpakketten voor mijnwerkers.
Geassocieerd: Wat is een digitale tweeling en hoe werkt het?
Total, het digitale tijdperk heeft geleid tot belangrijke wijzigingen in de mijnbouwhandel, gedreven door vooruitgang in expertise en de stijgende vraag naar duurzame en milieuvriendelijke mijnbouwpraktijken. Hoewel deze aanpassingen de potentie hebben om de financiële, ecologische en sociale gevolgen van mijnbouw te versterken, brengen ze bovendien nieuwe uitdagingen met zich mee, samen met cyberbeveiliging en het morele gebruik van kennis.
