De monetaire handel is optimistisch over quantum computing. Taken als portfolio-optimalisatie, risicobeheer en activaprijzen hebben mooie mogelijkheden om hiervan te profiteren.
De algoritmen van Grover en Shor kunnen worden gebruikt voor portfolio-optimalisatie. Portefeuille-optimalisatie heeft alles te maken met het ontdekken van de optimale mix van beleggingen om het rendement te maximaliseren en tegelijkertijd het gevaar te minimaliseren. Naast het aanbieden van snellere en extra correcte berekeningen, kan de expertise extra veelzijdige optimalisatiemethoden mogelijk maken die rekening houden met een breder scala aan zaken die overeenkomen met milieu-, sociale en bestuurlijke componenten.
Een ander voorbeeld zou mogelijk de prijsstelling van activa kunnen zijn. Activawaardering omvat het schatten van de waarde van monetair eigendom dat overeenkomt met aandelen, obligaties en derivaten. Conventionele strategieën voor het waarderen van monetair bezit zijn afhankelijk van gecompliceerde wiskundige methoden die overeenkomen met Monte Carlo-simulaties, die veel haalbare resultaten simuleren voor een bepaald monetair actief, waarna deze simulaties worden gebruikt om de waarde ervan te schatten. Quantum Monte Carlo (QMC) kan bijvoorbeeld omgaan met ingewikkelde monetaire apparaten die overeenkomen met keuzes die niet-lineaire uitbetalingen hebben.
Dit is de vraag van een miljard dollar: kunnen kwantumcomputersystemen de voorraadmarkt voorspellen? Hoewel QC's enkele voordelen kunnen hebben ten opzichte van klassieke computersystemen voor bepaalde taken op het gebied van monetaire modellering, is het onwaarschijnlijk dat ze de voorraadmarkt met volledige nauwkeurigheid kunnen voorspellen. Naast, zoals verschillende opkomende expertise, presenteert quantum computing ook zijn eigen specifieke uitdagingen en beperkingen die moeten worden aangepakt voordat het zijn volledige potentieel in financiële doeleinden kan realiseren.
Veel financiële instellingen hebben te hoge verwachtingen van de invloed van QC op gevarenbeheer. Het omvat het uitzoeken, beoordelen en prioriteren van gevaren en het ondernemen van actie om deze gevaren te verminderen of aan te pakken. Elke stap omvat wiskundige modellering en simulaties om gevaren te voorspellen, en tijd en nauwkeurigheid zijn cruciaal. Cyberveiligheid is een essentieel onderdeel van gevarenbeheer dat kan worden verbeterd door extra superieure coderingsstrategieën mogelijk te maken.
Versleuteling is een essentiële maatregel geworden binnen de bankwereld, waarbij delicate gegevens worden beschermd tegen ongeoorloofde toegang. Het wordt gebruikt om communicatiekanalen tussen bankmethoden, websites en mobiele apps te beveiligen en om kennis op servers, databases en back-ups te bewaken. Encryptie wordt ook gebruikt om digitale handtekeningen te genereren die de authenticiteit van documenten helpen garanderen en ongeoorloofde wijzigingen of knoeien met delicaat papierwerk stoppen.
